دردهايي كه با ادرار شتر درمان مي شوند ؟!!

ادرار شتر مفيد است يامضر؟؟گوشت ، شير و ادرار شتر بر اساس بسياري از عقايد ، از محصولات و مواد غذايي پر خاصيت هستند به طوري كه مصرف اين فرآورده ها ، بر ديگر محصولات دامهاي ديگر اولويت دارد.اما بر اساس بيماري هاي حيواني كه در ميان دامها شيوع دارد ، سازمان بهداشت جهاني (WHO)، توصيه مي كند بنابر احتياط لازم از مصرف شير و فرآورده هاي شتر اجتناب شود . در غير اينصورت شير و گوشت شتر بايد خوب پخته و استرليزه شوند.
در يكي از روزنامه هاي عرب زبان نوشته شده است كه سازمان بهداشت جهاني همچنين درباره نزديك شدن به شترها يا نوشيدن مستقيم شير از آن ها يا خوردن گوشت آن ها بدون پاك كردن و خوب پختن، هشدار داد و به شدت بر ضرورت پرهيز از نوشيدن ادرار شتر تاكيد كرد.
پژوهش هاي پزشكي مشخص نموده است كه افراد مبتلا به بيماري كرونا به علت نزديك شدن و لمس شتر به ويروس آلوده شده اند . اين پژوهش ها خفاش را عامل اصلي انتقال ويروس كرونا به شتر مي دانند.

برخي از مردم عربستان ، ادرار شتر را داروي شفابخش مي دانند كه براي درمان بسياري از بيماري ها مفيد مي باشد.
ادرار شتر
روايات مختلف در مورد خواص ادرار شترابوعلي سينا در كتاب قانون كه يكي از منابع مرج در علم پزشكي است به خواص ادرار شتر و گاو اشاره كرده است و از آنها براي درمان بيماري هاي خاص تجويز نموده است . ادرار شتر يا گاو نيز ماند زهر مار و زهر عقرب، داراي خواص درماني مي باشد.
عَنِ الْمُفَضَّلِ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع قُلْتُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ إِنَّهُ يُصِيبُنِي رَبْوٌ شَدِيدٌ إِذَا مَشَيْتُ حَتَّي لَرُبَّمَا جَلَسْتُ فِي مَسَافَةِ مَا بَيْنَ دَارِي وَ دَارِكَ فِي مَوْضِعَيْنِ فَقَالَ يَا مُفَضَّلُ اشْرَبْ لَهُ أَبْوَالَ اللِّقَاحِ قَالَ فَشَرِبْتُ ذَلِكَ فَمَسَحَ اللَّهُ دَائِي
مفضّل از امام صادق پرسيد :اي پسر پيامبر خدا! هنگام راه رفتن، نفس تنگي شديدي مرا ازار مي دهد تا اندازه اي كه گاه در فاصله ميان منزل خود و شما ، دوبار مي نشينم. فرمود:اي مفضّل! براي اين عارضه، ادرار شتر شيرده بخور. من از آن خوردم و خداوند، بيماري ام را شفا بخشيد.
در مسئله طهارت و نجاست ادرار؛ حيوانات را به دو دسته تقسيم مي كنند :دسته اول: حيوانات حرام گوشت كه ادرار و ديگر فضولات آنها نجس است. البته درباره پرندگان حرام گوشت اختلاف نظر وجود دارد.
دسته دوم:حيوانات حلال گوشت كه ادرار و مدفوع آنها نجس نيست.
شتر در دسته دوم قرار دارد بنابراين ادرار و مدفوع آن پاك است، و اگر آنها را از خبائث(غذاهاي چندش آور) ندانيم، حكم اوليه آن مبني بر حرام نبودن آن است كه خوردنشان نيز حرام نمي باشد.
خواص ادرار شتر
در اين صورت با برخي روايات كه مي گويد:«شفايي در حرام وجود ندارد»، منافات نخواهد داشت؛به همين دليل چه مصرف عادي و چه مصرف براي درمان ، حرام نمي باشد.
اما اگر ادرار شتر را جزء خبائث بدانيم و به دليل حرمت خوردن و نوشيدن خبائث قائل به حرمت ادرار شتر شويم، شايد موضوع متفاوت باشد.
در اين نوع ديدگاه ، مصرف عادي ادرار شتر به طور يقين حرام است اما استفاده از آن به عنوان درمان ايرادي ندارد چرا كه فقها استفاده از هر خوردني حرام كه علاج و درمان بيمار به صورت انحصاري متوقف بر آن باشد را جايز مي دانند.
زيرا اگر تنها راه درمان بيماري استفاده از مواد حرام باشد ، فرد بيمار مي تواند به مقدار رفع ضرورت از حرام استفاده كند.مستند اين حكم، عموم آيه اي است كه وجود حرج و سختي را نفي نموده و دليل ديگر، رواياتي است كه نفي ضرر مي كنند.
همچنين آيه اي كه مسلمانان را از وقوع در هلاكت نهي كرده، مستندي ديگر براي اين حكم است. علماي علم فقه، اين عمومات را مقدم بر روايات نفي ضرر كرده اند.
اما در پاسخ به اين پرسش كه با رواياتي كه وجود شفا در حرام را نفي مي كنند، چه مي توان گفت ؟با ادله و رواياتي كه درمان با حرام را جايز مي دانند رواياتي نمي تواند مقابله كند.
در مورد تاثير درماني ادرار شتر بر آسم و تنگي نفس روايات و شواهد تجربي متعددي وجود دارد . مواد موثر در ادرار شير در درمان و بهبود آسم به دو صورت اتساع برونشي ( Bronchodilation ) يا بهبود التهاب مجاري تنفسي عمل مي كنند.
درمان آسم
در مطالعه اي تاثير اتساعي شير شتر بر 7 نمونه و ادرار شتر بر 9 نمونه تراشه جدا شده خوكچه هندي منقبض شده بوسيده µM 100 متاكولين در مقايسه با محلول كربس به مدت 8 دقيقه بررسي گرديد. طبق نتايج حاصل شده ، اختلاف معني داري ميان حداكثر پاسخ برونكوديلاتوري شير شتر (P<0.02) و ادرار شتر (P<0.01) با محلول كربس بود.
به طور كلي در حالي كه شير و ادرار شتر داراي اثر اتساعي بر تراشه خوكچه هندي بود محلول كربس اثر انقباضي بر تراشه داشت.اين نتايج نشان مي دهد كه ماده يا مواد برونكوديلاتوري در شير و ادرار شتر وجود دارد اما براي تعيين مكانيسم عمل اين اثر نياز به بررسي هاي بيشتر است.